Transfagarasan weg

Dag 15: 26 juli 2017.

We staan op tijd op, want vandaag rijden we de Transfagarasanweg. We rijden vandaag van Sibiu naar Targovista. Daartussen zit de mooie weg die Ceausescu perse wilde aanleggen om een snelle militaire interventie mogelijk te maken indien de russen Roemenië zouden binnenvallen. Er is 4 jaar aan de weg gewerkt en er is 6000 ton dynamiet gebruikt om de noordelijke helft van de weg aan te leggen. En dat terwijl heel de weg maar 3 maanden per jaar open is. De andere maanden kun je alleen de lager gelegen gebieden maar gebruiken. De noordelijke helft van de weg is mooiste stuk. De Transfagarasan is op zich 90 km, maar zonder te stoppen doen je er 3 uur over. Wij reden de eerste 30 km bijna 4,5 uur omdat we zo vaak stopten om te genieten van het uitzicht. Buiten dat is harder rijden van 40 km/uur niet te doen. De top van de route ligt boven de bomengrens op 2042 meter hoog. Daar is het Balea meer, een ijskoud gletsjermeer, waar we nog wat sneeuw zagen liggen. We hoopten op helder weer, maar helaas. Je zag de wolken tussen de bergen door op je af komen. Gelukkig waren we op tijd vertrokken en hadden we toch nog mooie foto’s. We kijken er uitgebreid rond en eten er nog wat. Op de top ligt ook de hoogste gelegen en langste tunnel van Roemenië. Aan de andere kant van de tunnel is de route mooi, maar niet zo spectaculair als aan de andere kant. Na een uurtje of wat bochten draaien komen we langs de ruïne van de burcht van Dracula. Daar kun je naar toe als je bereid bent om 1480 treden omhoog te klimmen. Wij haken af. Dan rijden we weer verder en komen dan bij een groot stuwmeer, het Vidrarumeer. We rijden over de dam naar het einde van de Transfagarasan en na het eindpunt nog 1.5 uur om morgen niet te ver te hoeven rijden. Gelukkig zit er op het eind nog een stuk snelweg in, dus dat schiet lekker op. Tegen zessen arriveren we bij het hotel. We hebben ons geïnstalleerd en kijken even op Tripadvisor of we een restaurant in de buurt kunnen vinden. Dat lukt en ondertussen is het heel hard gaan regenen, dus toch maar met de auto. We eten weer lekker en gaan dan op tijd naar bed. Ondertussen zijn Roan en Sjaak ziek geworden. Op tijd naar bed dus, hopen dat ze morgen beter zijn…

Welterusten!