Op naar Sucevita (Noord Roemenie)

Dag 9: 20 juli 2017.

Vandaag een lange reisdag voor de boeg. We staan om 08.00 uur op en na ontbijt en koffers inpakken gaan we rijden. We vertrekken rond een uurtje of 9.We rijden Iasi uit en vertrekken naar Lau Rosu. Dat is een meer in de bergen waar het water na een aardbeving rood gekleurd is. Onderweg komen we langs de kloof van Bicaz. Het eerste stuk is 161 km. De voorspelling van Google Maps is dat we er 2,5 uur over doen. We rijden netjes na 2 uur Bicaz binnen, maar geen kloof te bekennen. We rijden verder richting Lacu Rosu. Een kilometer of 10 voor we daar aankomen veranderd het berglandschap. Het wordt grilliger en even later rijden we de kloof in. Het riviertje wat er naast ligt heeft de kloof gemaakt. Dat moet dan echt een hele tijd geduurd hebben, gezien de grootte van het riviertje. Het landschap is wel erg mooi. We kijken er wat rond en maken er foto’s. Dan rijden we door naar Lacu Rosu. Daar vinden we het meer, maar niet de rode kleur. Wel steken de boomtoppen nog boven het wateroppervlak uit, dus we kijken wel naar het goede meer. In het dorp zit een supermarkt met picknicktafels voor de winkel. Daar zitten mensen lekker het eten wat ze gekocht hebben op te eten. We besluiten gezellig mee te doen. We halen boodschappen en eten het gezellig op bij de picknicktafels. Dan rijden we terug naar Bicaz. Daar komen 4 belangrijke wegen bij elkaar. Wij gaan verder naar het noorden. Het is maar 195 km, maar toch bijna 4 uur rijden. Eerst komen we langs het stuwmeer van Bicaz. We kijken naar het meer en de dam en dan rijden we nog zeker 50 km langs het stuwmeer. Dan gaan we echt door het noorden. Volgend de routeplanner komen we er rond 19.00 uur aan. We rijden de hele tijd binnendoor, zien geen enkele snelweg. In het ene dorpje verkopen ze zelfgemaakte bezems, dan weer bessen, aardappelen en watermeloenen. Als het wat koeler wordt komen de ouderen gezellig buiten zitten. Voor ieder huis staan bankjes en daar verzamelen ze zich. Het ziet er heel gezellig uit. Volgens Senna’s appje ziet er niets in de buurt van onze Casa, dus besluiten we maar ergens onderweg te eten. We vinden wat een klein uurtje voor ons eindstation. Daar hebben ze geen Engelse kaart, maar wel een mevrouw die Engels spreekt. Zij beveelt ons wat aan en dat bestellen we dan maar. Wat zullen we ervan zeggen: de cola warm, het vlees behoorlijk vet en het was verre van super. Maar goedkoop was het dan weer wel, net € 20,00. Een dorpje verder doen we nog maar wat inkopen, we zitten immers in de middle of nowhere……En als we dan het plaatsje binnenrijden blijken ze daar gewoon een supermarkt te hebben, een restaurant enz. We vinden onze Casa snel en zijn in no time ingecheckt. We hebben een grote kamer met 2 slaapkamers. We installeren ons en checken dan onze mail. Blijkt dat het volgende hotel onze kamers heeft geannuleerd. We bellen met Booking.com en zij hebben een alternatief voor ons. Dat besluiten we te doen en dan kunnen we met ons spelletje op het terras beginnen. Als we worden opgevreten door de muggen gaan we douchen en naar bed.

Welterusten