Amalfikust

We staan rond half 8 op. 8 uur wordt het ontbijt geserveerd in een ander appartement. Het giet!! We hoeven maar een paar meter te lopen en we zijn al zeiknat. Het ontbijt is zeer basic. Na het ontbijt laden de tassen weer in de auto van de eigenaar en gasn Karin en Tim met de auto naar onze bus. De rest gaat te voet in de stromende regen. De loopploeg is eerder bij de bus dan de autoploeg. We laden alle tassen in de bus en dan gaan we vertrekken. Vandaag zitten de dames voorin. Ina rijdt vandaag. We gaan vandaag de Amafikust onveilig maken. We volgen de SS 163. Onze eerste stop is Sorento. Dat is de citroenhoofdstad. We stoppen er niet, maar rijden wel even door het centrum. Ze zijn er al in kerstsfeer meteen hele grote kerstboom op een plein. De volgende stop is in Nerano. Eerst 10 km steil naar beneden via smalle weggetjes. Dan de grillige kust bekijken. De zee was er behoorlijk onstuimig. Mooi foto’s gemaakt. Even wat gedronken en dan weer door. Dus10 km naar bovenvia smalle weggetjes. Positano is de volgende stop. Het is weer heel wat kilometers naar beneden. Daar komen we in een lieflijk stadje. We parkeren er vlakbij de kerk die we willen zien. Het is helemaal niet duur, maar 8 euro per uur. Welopen door het centrum naar de kerk en het strand. We kijken nog evennaar de woeste zevende mooie kust. De kerk is gesloten, de madonna zien we alleen van een afstandje. We lopen weer terug naar de parkeerplaats. Ze hebben de bus vast maar gedraaid. Onderweg zien we nog een mooie kloof bij Furore. Dan door naar Amalfi. Dat is de grootste stad in deze regio. We willen daar de Kathedraal bekijken. We zoeken een parkeerplekken, maar alles is vol of gesloten. We rijden diverse rondjes maar geen plekje te vinden. We geven de moed op en rijden door naar Minori. Onderweg in een bocht raken de spiegels van onze bus en een klein vrachtwagentje elkaar. Onze bus blijkt later een zwarte streep op de kap van de spiegel te zitten. De chauffeur van het vrachtwagentje stapt uiten raapt wat op. Wij vermoeden dat zijn kap van de spiegel eraf gegaan is. Helaas zijn de bochten erg smal en niet overzichtelijk. Als je niet opzij kunt/wilt gaan gebeurt dit. In Minori maken ze de lekkerste pasta. We parkeren en lopen naar een restaurant. Die lekkerste pasta kost een hoop, dus we gaan op zoek naar wat anders. We vinden een lunchtentje en bestellen er broodjes en soep. Het is ondertussen 4 uur als we klaar zijn met eten. Dan door naar Vietra sur Mare. Daar hebben we een appartement. We rijden naar een centraal plein en worden daar opgehaald. Een paar minuten later staan we in een mooi appartement met 2 slaapkamers. We lopen nog even naar een supermarkt en halen daar een overlevingspakket voor vanavond. We gaan vanavond een borreplank maken o.dat wevanmiddag zo lastgegeten hebben. Bij de supermarkt hebben we allerlei lekker gehaald, dus dat moet goedkomen. Eerst de verslagen bijwerken en dan zien we wel weer