wandelen en een kleine treinreis

28 juli 2018:

We iets voor 8 op en willen om 8 uur ontbijten. Onze gastvrouw heeft een Sri Lankees ontbijt gemaakt. We krijgen pannenkoeken met honing en kokos. Verder string (soort noodles) met een gevuld sausje erbij en kruiden voor het pittiger te maken, 2 soorten fruit, toast, jam koffie en thee. Sommigen vinden het lekker, anderen niet. Zoals altijd verschillen smaken. Na het ontbijt gaan we het erop wagen. We gaan weg met de tuk tuk. Een avontuur op zich vanwege de hoge bergen waar we nu zitten. Als eerste willen we Little Adam’s Peak beklimmen. Op Tripadvisor hebben we gelezen dat we het beste bij 98 Acres hotel konden beginnen. Vanuit onze boomhutten is de weg eerst heel steil naar beneden, vervolgens gaat de doorgaande weg weer heel steil omhoog. En dan komen we in Ella. Het lukt allemaal, met wat horten en stoten (lees: tuk tuk laten stilvallen midden in een steile bocht naar boven). In Ella rijden we over een heel slecht geasfalteerd weggetje naar het hotel. Dat blijkt een poepsjiek hotel te zijn, maar ook het begin van de wandeling naar de top van Little Adam. Eerst over het terrein van het hotel en dan begint de klim naar de top. Die bestaat veelal uit trappen en valt wel mee. Het uitzicht is geweldig. Dan lopen we naar een top hiernaast. Hier weer net een ander uitzicht, maar zeker niet minder mooi. Als we alles hebben bekeken en foto’s hebben gemaakt, beginnen we weer aan de terugtocht. Bij het beginpunt kopen de dames nog een armbandje, gemaakt van zaden, bij lokale dames. Dan terug over het terrein van het hotel op zoek naar wat te drinken. Na het drinken terug naar de tuk tuk om verder te gaan naar het beginpunt van de wandeling naar de Nine Arches Bridge. Een mooie oude brug, met 9 bogen, tussen de bergen. We denken dat deze wandeling niet klimmen/dalen is maar lopen, helaas hebben we het fout. We dalen heel stevig en na de nodige glijpartijen komen we aan op de brug. Het is er behoorlijk druk, maar het uitzicht op de brug is erg mooi. Dan horen we de trein aankomen. Daar wachten we nog even op en we maken daar mooie foto’s van. Omdat de afdaling naar de brug zo’n glijpartij naar beneden was en we opzien tegen de klim naar boven, nemen we aan de andere kant van de brug 2 tuk tuks. Zij brengen ons in 25 minuten terug naar onze eigen tuk tuks. De weggetjes waar we over gereden hebben waren zo smal dat tuk tuks elkaar amper konden passeren. En deze tuk tuks scheuren overal langs, ongelooflijk. Maar na 25 minuten hebben we onze eigen tuk tuks weer terug. We rijden naar het station omdat we toch ook nog met de trein over de brug willen gaan. Dan moeten we naar Demodera met de trein. Omdat deze trein vertraging heeft, kunnen we eigenlijk meteen mee. Nou ja, meteen…..na nog een half uur wachten komt de trein eraan. Graag zouden we deze keer willen zitten. En niet nog eens staan, zoals voorgaande keren. Terwijl iedereen nog uit de trein probeert te komen, heeft Wimar de oplossing. Hij klimt via het raam van de trein naar binnen. Senna volgt hem en zo houden ze 2 banken bezet. Uiteindelijk kan iedereen zitten. Bij het passeren van de brug, blijkt Chantal aan de goede kant te zitten. Zij maakt dan ook de mooiste foto’s. De treinreis is niet zo heel erg lang, maar 20 minuten. We stappen snel uit. Deze trein maakt namelijk een “loop” onder het station door. Op zich zie je daar weinig van, maar de trein maakt een rondje en gaat door een tunnel onder het station door. Op het station nemen we weer 2 tuk tuks om ons naar onze eigen tuk tuks in Ella te brengen. Daar zijn we 20 minuten later weer. Dan eerst maar eens eten. We gaan naar het restaurant van gisteren en bestellen daar onze lunch. Het is er nu nog drukker dan gisteren. We eten weer lekker bij Chill en doen daarna nog even boodschappen. En dan de terugtocht naar onze boomhutten. Ondertussen wordt het behoorlijk donker boven Ella. De hele weg is dalen behalve het laatste stukje, dat gaat behoorlijk steil omhoog. Hopelijk redden we het om zonder te duwen boven te komen. Bij allebei lukt het. Dan even relaxen, douchen, verslag bijwerken. De eigenaar gaat ons daarna een Sri Lankees spelletje leren. We zijn benieuwd. Ondertussen is het gaan regenen. Het spelletje blijkt een soort poolen te zijn, maar dan op een bord. Tegen de tijd dat onze vingers blauw zijn van het schieten van steentjes , staan Roan en Senna er het beste voor. Zij krijgen de eer van de overwinning. We kaarten nog wat en gaan tegen achten naar de doorgaande weg. Dan nemen we van daaruit een bus naar Ella. Er rijdt net een bus weg als we aan komen lopen. We wachten even op de volgende. Volgens bewoners daar was dat net de laatste bus die we zagen vertrekken. Maar wat wil het toeval, hij kan ons wel brengen. Hij vraagt maar 12 x meer dan dat we gisteren voor de bus betaalden. We wachten nog even en wat blijkt….er komt natuurlijk toch een bus. We treffen een discobus. Er is volop muziek, er wordt geklapt en Senna en Chantal wanen zich even in Hollywood. Ze worden aan alle kanten aangeraakt en er worden foto’s gemaakt. Ze zijn blij als we er na 10 minuten weer uitstappen. We lopen naar een restaurant wat ook bekend staat om zijn sissling plates. We bestellen ze en zitten de rest van de tijd vermaken we ons met het kijken naar aangeschoten en dronken vakantiegangers. Het is hier een lang happy hour (4 uur) en dat is te merken. Na heet eten nog even proberen te pinnen (lukt niet, vanwege foutmeldingen) en dan met een tuk tuk weer naar de boomhut. Daar nog een spelletje en dan lekker slapen

Welterusten !!