Tsjernobyl

Zondag 12 november

Dit wordt waarschijnlijk het moeilijkste verslag wat we ooit geschreven hebben. We zullen niet onder woorden kunnen brengen wat we vandaag hebben gezien.

Om 7 uur loopt in alle kamers de wekker af. Half 8 wordt het ontbijt gebracht, we hebben roomservice! Om 8 uur worden we opgehaald. De chauffeur staat al op ons te wachten. Koffers in de bus en dan even wachten op de manager. Aan hem moeten we betalen. Als dat geregeld is gaan we rijden naar Tsjernobyl. Dat ligt 135 km verderop. Onze chauffeur is geen snelheidsduivel, maar iets na 10 uur komen we aan bij het checkpoint van de 30 km zone. We moeten wachten op onze gids, Julia, dus een mooie gelegenheid voor een sanitaire stop. We kopen ook nog snel een souvenier. Dan mogen we naar de paspoortcontrole. De gegevens worden heel streng gecontroleerd. Zo ook ons busje. Als alles goedgekeurd is, mogen we gaan. De eerste stop is een dorpje waar ongeveer 3000 mensen woonden. We kijken daar in verschillende huizen, de supermarkt en het ziekenhuis. We zien huizen die leeggeroofd zijn, zonder vloeren, verwarming en zelf elektraleidingen zijn weg. De natuur is erg compleet verwilderd. Bomein groeien zelfs soms in en op de huizen. Af en toe zien we nog wat meubilair, knuffels en schoenen. Terug naar de bus en de volgende stop is in hetzelfde dorp een stukje verderop. We zien daar een bank, cultureel centrum en verschillende huizen. Ook staat hier een herdenkingsmonument voor de gevallenen van WO II. Dan passeren de stadgrens van Tsjernobyl. Daar gaan we op de foto. Dan rijden we verder naar het memorialplein. Daar worden alle plaatsen herdacht die ontruimd na de ramp. Zowel in Oekraine als in Wit Rusland. Daar lopen we doorheen en passeren daarna nog andere monumenten. Ook zijn er herdenkingsbomen voor Hiroshima en Fukoshima. Een gedeeld monument met Japan vanwege de gedeelde geschiedenis met een kernramp. Wat verderop staat het laatste beeld van Lenin in Oekraine. Het staat hier nog dat ze na de ramp alles intact laten. Dan stoppen we bij de enige kerk die nog over is in de 30 km zone. Het is in 2000 gerenoveerd en sindsdien is hij weer in gebruik door de werklieden. Bij de kerk hangt er een bel die ze luiden op het tijdstip van de ramp. Ze luiden 1x per verstreken jaar. Tijd voor de lunch. We eten in het hotel waar we vannacht ook gaan slapen. Ze serveren aardappel/champignonsoep, wit/bruinbrood met kaas en vlees, salade, broodje met pruimenjam en aardappelpuree met een soort kipcordonblue. En een glas ranja erbij. Met de bus naar de supermarkt. We hebben niets nodig, maar de gids en chaffeur en de gids kopen er koffie. Dan gaan we verder naar een terrein waar voertuigen (robots) staan die ze hebben gebruikt om het dak van reactor 4 leeg te halen. In de pantservoertuigen werden mensen vervoerd van en naar reactor 4. Deze mensen mochten maar 30 tot 40 sec buiten werken. Dan moesten ze weer naar binnen. Dan volgt er bij de brandweerkazerne nog een monument gemaakt door brandweermannen. Zij hebben in het monument materialen verwerkt die ze echt gebruikt hebben. Alle beroepsmatige hulpverleners werden herdacht. Dan gaan we naar Tsjernobyl 2. Het verhaal naar de buitenwereld was dat er een opvang voor verbannen kinderen was. Aan het begin van de geheime weg stond er een bushalte met afbeelding van de olympische beer. In het echt was het echter een russische militaire basis. Het was een complete stad met 3000 inwoners. Er waren complete gezinnen, dus voor hen ook scholen, theater, winkels, bioscoop, ziekenhuis en kinderopvang. Waar het dorp eigenlijk voor diende was het radarstation bemannen. De grootste radar was 500 m x 115 m groot. De kleine was 250 x 95 m. Hier werden de hoge en lage frequenties opgevangen. Zo hoopte men de USA in de gaten te kunnen houden. De bouwwerken zijn immens groot, symmetrisch en heel indrukwekkend. We zien ook de controlekamers, serverruimte, opleidingscentra, hele indrukwekkende kabelgoten. Jammer dat ook hier veel vernield is. Ondertussen gaat het sneeuwen. We lopen naar een basisschool met gymzaal, muzieklokaal enz. Dan komen we uit bij flats waar de gezinnen van de werknemers woonden. Daar zien we een kleuterschool met speeltuin. Later komen we langs de bioscoop, gymzaal en theater. Als laatste zien we het hotel, waar vroeger de hoge functionarissen logeerden. Dan is het donker geworden en gaan we naar de uitgang. Daar staat ons busje te wachten en kunnen we naar het hotel. Bij het verlaten van de 10 km zone worden we gecontroleerd op radioactieve straling. Daar komen we allemaal doorheen. Ook het busje wordt gecontroleerd. Dan rijden we in korte tijd naar ons hotel. Daar krijgen we 3 kamers toegewezen gezamenlijke douche. Geen werkende verwarming maar gelukkig wel electrische kacheltjes. Daar hangen we alles wat nat is te drogen. We wisselen wat geld bij de chauffeur (kunnen we de drankjes betalen). Om 18 uur worden we verwacht voor het diner. In no time worden er salade, brood, rijst met gekooktekip en warme appelcake geserveerd. Kortom, 12 minuten later waren we klaar. We tafelen lang na, je moet toch wat, en werken meteen het verslag bij. Willian en Gijs facetimen nog even met Rolan en Jelte. Om 19.45 uur beginnen de mannen aan hun 2e halve liter bier. Na nog wat spelletjes Triominos gaan we naar de kamers. Daar hebben we het goed warm gestookt en kan alles drogen. De wodka wordt nog opgemaakt, er word nog wat gekletst dan douchen en naar bed.

Welterusten!!