kotor

Dag 18: 13 augustus 2016.
Kotor

De planning voor vandaag was vroeg opstaan om daarna te vertrekken naar de Lipska Cavern en het National Parc Lovcen. Vroeg opstaan was voor Ina vandaag niet zo een probleem, als 3e getroffen door overgeven en diarree. Rond 07.15 gaat de wekker en gaat ze om brood, ze dacht een hele pief te zijn. Na terugkomst stort ze zich echter weer op bed. De anderen besluiten om er, zonder reisleiding, toch maar op uit te trekken. Na een kort overleg met de reisleiding gaan we voor de Lipska Cavern en daarna zie we wel. Rond 08.15 uur vertrekken we richting Cetinje waar we rond 09.30 uur aankomen bij de Lipska Cavern. Het is er erg rustig en de volgende tocht gaat pas om 10.30 uur. We besluiten om eerst koffie te drinken en te kijken welke route we zullen nemen. De 1e route duurt 45 minuten en de 2e route duurt 90 minuten. Sjaak kiest gezien zijn knie voor route 1 en de anderen kiezen voor route 2. Route 2 gaat alleen door met minimaal 4 personen. Gelukkig is het drukker geworden en is route 2 mogelijk. Iedereen word afgezet met een treintje bij de ingang en na 45 minuten stop route 1 en gaat route 2 verder. Voor route 2 heb je wel een helm, een lamp en een jas nodig. Het is overigens wel koud in deze grotten, tussen de 8 en 12 graden. De deelnemers aan route 1 lopen de weg terug de grot uit en het treintje brengt ze terug. In de tussentijd neemt Sjaak en koffie. Na terugkomst van Wimar, Senna en Roan besluiten we om het National Parc Lovcen toch ook maar te doen. We rijden richting Lovcen. Wimar en Senna hebben honger en we besluiten om bij het 1e restaurantje maar iets te gaan eten, we weten tenslotte niet hoeveel mogelijkheden we tegenkomen. Het was een bijzonder restaurant. Geen menukaart. Met de hulp van een Duitser bestellen we maar iets. Het is uiteindelijk een grote schaal met (draadjes)vlees en aardappelen. Ook kregen we er brood bij. Op de vraag of er boter is voor bij het brood komt een ontkennend antwoord, echter enkele minuten laten volgt er een bordje met 5 plakjes boter. Het eten is verder prima, echter moeten we het niet bestelde brood betalen en voor de bijna niet gebruikte boter de hoofdprijs. Althans, dat dachten ze. Na een korte discussie hoeven we het brood en de boter niet te betalen en omdat ze geen munten aan wisselgeld hebben betalen we nog minder. De weg is ongeveer 13 km lang. Het is een slingerweg naar boven met mooie uitzichten. Boven aangekomen is het een drukte. Te weinig tot geen parkeerplekken, dus omdraaien en naar beneden. Met enige moeite krijgen we de auto geparkeerd (over een lengte van enkele honderden meters staan de auto’s aan de kant van de weg). Wimar en Senna gaan naar het op de top gelegen Mausoleum Njegos. Roan blijft bij Sjaak die de trappen, 474 stuks, laten voor wat het is. Na het nemen van de nodige foto’s gaan we terug naar Kotor via een dangerous road. Smalle wegen door de bergen maar wel weg leuk. Rond 16.30 uur zitten we met zijn allen op het bed bij Ina. Na een paar uurtjes relaxen gaan we nog even eten in de oude stad. De ober vroeg of het had gesmaakt en ik vertelde hem dat de Ceasar salade niet lekker was (veel te veel sla en vieze croutons). Daarna ontstaat er uit het niets een positieve discussie met de bedrijfsleider en de eigenaar. Als iets niet lekker is geeft je het terug en vraag je om iets nieuws, betalen doe je het zeker niet (stond bij ons wel gewoon op de rekening). Wij gaven aan dat smaken verschillen en uiteindelijk krijgen we een flesje wijn mee. Deze was overigens beter dan de andere wijnen maar voor ons nog niet zoet genoeg. We spelen nog een paar potjes triominos en gaan slapen.

Welterusten