Reisdag

Vandaag is Karin jarig. Gisteren een stoel versierd voor haar. Rond 8 uur gaan we zingend naar Sjaan en Karin.We ontbijten en vertrekken om kwart voor 9 naar het Mega Spileo klooster. We rijden om 9 uur door de poort. We lopen naar een open deur en komen in een ruimte metmuurschilderingen, waarvan 1 van de brand in 1934. We lopen de trap op naar boven en komen in een ruimte met de beroemde icoon, de heilige Lucas. Mensen ko.en speciaal hiervoor op bedevaart naar dit klooster. Er zijn hele mooie muurschilderingen. We lopen door richting de bibliotheek. Daar zien we hele oude boeken met prachtig schrift en mooi kleurgebruik. Er liggen ook andere religieuze relikwieën zoals zilverwerk en kleding. We lopen naar buiten en genieten daarvan het uitzicht over de omgeving. Als we teruglopen blijkt de souvenirswinkel open te zijn. We krijgen daar uitleg over het klooster ( op 1 na oudste We rijden om 9 uur door de poort. We lopen naar een open deur en komen in een ruimte metmuurschilderingen, waarvan 1 van de brand in 1934. We lopen de trap op naar boven en komen in een ruimte met de beroemde icoon, de heilige Lucas. Mensen ko.en speciaal hiervoor op bedevaart naar dit klooster. Er zijn hele mooie muurschilderingen. We lopen door richting de bibliotheek. Daar zien we hele oude boeken met prachtig schrift en mooi kleurgebruik. Er liggen ook andere religieuze relikwieën zoals zilverwerk en kleding. We lopen naar buiten en genieten daarvan het uitzicht over de omgeving. Als we teruglopen blijkt de souvenirswinkel open te zijn. We krijgen daar uitleg over het klooster ( op 1 na oudste van Griekenland), de branden (1200, 1600, 1934 en 1943) en de monniken (er zijn er nog 5 over in dit klooster). Zij proberen het klooster te behouden en in goede staat te houden. Hun leeftijden variëren van 46 tot 80 jaar. We rijden verder naar Kalavryta.

Daar bekijken we op het centrale plein een kerk waarvan de klok stilstaat op 14.30 uur. Op 13 december 1943 werden op dit tijdstip alle mannen uit het dorp geëxecuteerd. We lopen naar een bakker waar we gebak halen en rijden dan door naar het oorlogsmonument net buiten het dorp. We parkeren bij een heuvelwaarop de datum, 13 december 1943, terug te vinden is. Er staat grote betonnen platen met teksten en een groot wit kruis. Een indrukwekkend geheel. Er is een kleine kapel waar voor ieder slachtoffer (750,) een lampje hangt, we kijken even rond. Een aantal dames zijn er al het loper aan het poetsen. Als we ze wat proberen te vragenbegrijpen ze ons niet. Een van de dames loopt mee naar de parkeerplasts. Daar staat een oudere heer die verteld dat op 13 december de vrouwen en kinderen in de plaatselijke school werden opgesloten,de school werd in brand gestoken. Iemand wist de deur op te krijgen en de vrouwen en kinderen te bevrijden. Nu gaan we op weg naar Meteora. Nog 4.5 uur rijden. We rijden deze keer wel over tolwegen, anders wordt het wel heel erg lang rijden. We rijden van tolpoort naar tolpoort.

Om half 2 stoppen we om te lunchen enwat te drinken. We eten de taart die we hebben gekocht voor de verjaardag van Karin. Rind 2 uur is de pauze voorbij en rijden we weer verder. Nog 2.5 uur en iets meer dan 200 km.

We rijden weer verder vsn tolpoort naar tolpoort. Gaan van snelweg nummer 5 en 2 en dan toch echt weer slingeren. Nog 40 km en dan zijn we er. Het was nog even zoeken, vanwege een wegomlegging, maar om 17.15 uur zijn we er dan. We krijgen kamer 2 en 3. Ze zijn enorm groot en hebben een mooi uitzicht op 2 kloosters.

We gaan lekker eten in het centrum van de stad, lopen nog evenlangs de toerist information, en dan weer terug naar het hotel. Daar spelen we nog 2 potjes Phase 10. Karin wint de eerste en Ina de tweede. Dan tijd om naar bed te gaan