Ingebroken in auto, Capo of good Hope
Blijf op de hoogte en volg Sjaak, Ina, Senna en Roan
09 Augustus 2015 | Zuid-Afrika, Hermanus
9 augustus 2015
We staan op tijd op. We hebben vandaag een lange dag voor de boeg. De wekker staat op 8 uur. Als Senna en Wimar, na het ontbijt, met de eerste koffers bij de auto aankomen blijkt er een raam te zijn ingetikt. Senna had er eerder al grapjes over gemaakt dat dit zou gebeuren. Dat mag ze dus niet meer doen!! …..Ongelooflijk!!! Op advies van de verhuurmaatschappij van de auto gaan Sjaak en Wimar eerst naar het politiebureau om aangifte te doen. Alles werd met de hand opgeschreven, niet per computer. Je krijgt dan een casenummer wat de verhuurder nodig heeft alvorens we zelf een andere auto te krijgen van de verhuurder. Op het vliegveld kon de andere auto worden opgehaald. We rijden nu een Renault Duster, geen Dacia!!! Wat kleiner, maar wel breder, dus lekkerder zitten achterin. Ruim anderhalf uur later dan gepland rijden we eerst naar het stadion van Ajax Cape Town. En vervolgen onze weg langs de oceaan richting Houtbay. Daar is er een leuke markt in de haven die we bekijken en verderop in de vissershaven ontdekken we wat zeehonden. Ze leven daar in het wild. Verderop in de haven ontdekken we een plek waar ze lekker in de zon liggen. Daar zitten er wel 30. We genieten even van ze en gaan dan weer door. Op naar de mooiste 9 km weg ter wereld, Chapmans Peak. De weg kon niet worden aangelegd zonder een stuk van een berg af te blazen met dynamiet. Maar het resultaat mag er wezen. Het is een mooi stuk weg. In Noordhoek duiken we een supermarkt in op zoek naar iets wat we snel en makkelijk kunnen eten. De keuze valt op lekkere koeken en wat fris. Dan weer door…we moeten naar Cape of Good Hope. En dat is nog een aardig eindje door. We missen duidelijk die anderhalf uur van vanmorgen. Als eerste komen we Boulders tegen. Hier zit een pinguinkolonie. We lopen eerst op het pad achterlangs en zien er heel veel broeden onder de bebossing. Ook zijn er al aardig wat jongen die nog door hun ouders warm gehouden worden. Op het pad naar de voorkant zitten een heleboel pinguins bij elkaar. Daar zijn ze ook aan het zwemmen. We maken er wat foto’s en gaan dan weer door. Op naar Cape of Good Hope…. Daar komen we rond 16.00 uur aan. We betalen de toegang voor het nationale park en rijden verder. In een kwartiertje rijden we naar Cape of Good Hope. Daar is het erg mooi, prachtige golven en op een rots zien we nog pinguins en zeehonden liggen. Natuurlijk hebben we De foto laten maken. We genieten er van het natuurgeweld en gaan dan verder naar de vuurtoren. Even de hoek om rijden en dan zien we de vuurtoren. Helaas kunnen we wel met de kabelbaan naar boven, maar moeten dan lopend terug. Aangezien dit ruim een uur is en we nog zeker 2 uur moeten rijden, gaan we dat maar niet doen. We kijken aan de kant van de Atlantische oceaan en zien een hoop natuurgeweld met hoge golven. Lopen dan naar de Indische oceaankant en daar is het een stuk rustiger met golven. En opeens zien we water omhoog spuiten…..een walvis!!! Die volgen we een tijdje en even later zien we er nog een. Wat gaaf!! Ze zijn wel ver weg, maar we hebben ze toch gezien. Dan terug de auto in voor een rit van ruim 2 uur naar Hermanus. De hoofdstad van de walvissen. Hier worden de kleintjes in de baaien geboren. Ze verblijven hier tot ze groot genoeg zijn om terug naar Antartica te gaan. Tegen achten komen we aan bij de backpacker in Hermanus. Soms kies je een locatie voor het uitzicht, soms vanwege een aanbieding en soms vanwege de recencies. Dit was er een vanwege de aanbieding. Morgen haaienduiken voor half geld omdat we hier een nacht slapen. (het was € 21 voor 5 personen inclusief ontbijt). Op advies van de backpacker gaan we eten bij CoCo’s. Het eten is er goed en ze brengen het snel. Dat komt goed uit…we hebben honger. We eten er heerlijk en gaan daarna lekker naar bed.
Welterusten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley