Nay pyi Taw, de spook hoofdstad

Maandag 8 juli

Ai!! 6 uur de wekker, 6.15 uur een taxi naar het busstation, 7.15 uur op het busstation, 7.30 uur komt de bus aan, 7.45 uur hebben we wat drinken gekocht en kunnen we instappen en iets over 8 rijden we het busstation uit. Er is zorgvuldig gecheckt of iedereen er is, ze blijven maar tellen en op hun lijsten kijken. We rijden Yangoon uit en gaan nu richting Nay Pyi Daw, de hoofdstand van Myanmar. We gebruiken de hoofdstad als tussenstop op de lange reis naar Mandelay. Na een tijdje rijden we een tolweg op en de weg wordt daar iets beter. Het is helemaal niet druk op de weg en de bus rijdt bijna de hele tijd in het midden van de 2 baansweg. De omgeving wordt steeds groener, hoe kan het ook anders met deze regen. Iets na elven wordt er gestopt bij een groot wegrestaurant. Daar kunnen we even wat drinken en naar het toilet. Na een half uur rijden we weer verder. Er beginnen nu zelf verkeersborden langs de weg te verschijnen. Wimar houdt het een beetje in de gaten op maps me. Als het nog een kilometer of 10 is, pakken we de tas vast in. De host had al geïnformeerd waar we eruit moesten. Hij zou het in de gaten houden. Nu is Nay Pyi Daw een hele overzichtelijke stad. Het is er mega groot en alle hotels liggen in de hotelzone. Dat kan dus niet missen. Verder is de stad gebouwd op miljoenen bewoners terwijl het nog steeds niet de 1 miljoen haalt. Kortom, het is er totaal niet druk. Op een kruispunt stopt de bus en worden we eruit gelaten. We moeten een stukje lopen, in de stromende regen, en staan dan bij hotel Vegas. We checken in en krijgen de kaartjes van onze kamers. Die zien er mooi uit en we leggen de tassen in de kamers. Nu tijd voor de inwendige mens. We lunchen in het hotel en na de lunch bestellen we een taxi. De taxi is er rond 16.00 uur. Hij zal ons naar de Uppanasanti Pagode, het parlementsgebouw en natuurlijk de 10 baans snelweg brengen. We gaan eerst naar het parlementsgebouw. We beginnen bij het hotel met een 4 baans weg. Naar mate we dichter bij het parlementsgebouw komen, worden de plantsoenen beter onderhouden, zie je meer politie en krijgen de wegen steeds meer banen. Als we na een tijdje tellen hebben we er 10 voor 1 rijrichting. Maar er ligt nog wel een groenstrook in het midden. Dan een grote rotonde over en daar zien we de weg voor ons. 20 banen op een rij, zonder groenstrook ertussen. In geval van nood moet er een vliegtuig kunnen landen voor de belangrijkste mensen van het parlement. We naderen nu het parlementsgebouw. Jammer dat er zoveel bomen voor staan. Stoppen mag niet, ook al zien we amper auto’s. Als je om je heen kijkt zie je er op de 20 rijbanen zeker 10 auto’s rijden. Ook is er heel veel politie en onze chauffeur zet ons een stuk verder af. Dan kunnen we toch een foto maken van de weg. Voetballen op deze weg zit er dus ook niet in. Gauw een foto, want de politie begint al op hun fluitje te blazen. We vervolgen onze weg naar de pagode. Dat moet een kopie zijn van de pagode in Yangoon. Als we aan komen rijden weer veel politie. Er wordt zelfs met een spiegel onder de taxi gekeken. We parkeren en zien een lift. Net voor we de lift instappen eerst inspectie van de kleding. Ondanks dat we broeken aanhebben, die over de knie vallen, moeten we een longi aan. Je mag hier weer helemaal geen broeken aan. Als we boven komen bekijken we de pagode. Deze maakt toch meer indruk. Dat komt waarschijnlijk doordat hij alleen staat en niet met allerlei pagodes er omheen. Hier mogen we er zelfs in. Het is net als de rest in Nay Pyi Daw….erg groot en rustig. Als we bijna weggaan komt er nog een groep met kleine monniken. Zij bekijken het op hun eigen manier, rennend en spelend over het grote terrein. We gaan weer met de lift naar beneden en vragen dan of we nog naar de Night Market kunnen gaan. Daar kijken we wat rond en kopen er nog een verse ananas en dragon fruit. Dat was de hoofdstad en we gaan terug naar het hotel. Daar werken we het verslag bij, zoeken de was uit en gaan dan lekker eten. Morgen weer een stuk met de bus. Het laatste stuk naar Mandalay. Daar zullen we dan een paar dagen blijven.