Kandy en apen

24 juli 2018:

We hebben vandaag niet al te veel op de planning steen. Dus we doen lekker rustig aan. Rond 9 uur gaan we naar een bakker om te ontbijten. Iedereen besteld wat anders en dan blijkt dat zelfs het ontbijt pittig kan zijn. Als we klaar zijn regelen we 3 tuk tuks, we gaan hier niet zelf rijden, om ons te rijden naar de laatste dingen die we hier willen zien. We moeten 3 tuk tuks hebben omdat de wegen hier zo steil omhoog gaan, dat de tuk tuks niet boven komen met 3 passagiers erin. Als eerste gaan we naar het grote Boeddhabeeld, dat zie je vanuit alle hoeken van de stad boven in de bergen staan. Hier volgt weer dat alle knieën en schouders bedekt moeten zijn, dus broeken en sjaals weer om. De boeddha kunnen we beklimmen en zo zien we een prachtig uitzicht over Kandy. Het is echt heel mooi. In het winkeltje scoort Wimar ook zijn souvenir van Sri Lanka. Een beginnerspakket voor monniken. Het bestaat uit 8 onderdelen: kleding, ondergoed een naaisetje en een eetschaal. Thuis pakken we het wel uit. Dan gaan we verder naar het Kandy Vieuwpoint. Ook daar weer een prachtig uitzicht over Kandy. Het blijft mooi. Dan vervolgen we onze weg naar het War Cemetery Kandy. Maar onderweg krijgt de tuk tuk van Wimar en Chantal een lekke band. Er volgt een pitsstop a la Formule 1. Bouten losdraaien, tegen de tuk tuk duwen (zodat de band van de grond komt), lekke band eraf, nieuwe band erop, bouten aandraaien en rijden maar. In een nieuwe recordtijd van een kleine 10 minuten. Dan verder naar het War Cemetery. Hier liggen oorlogsslachtoffer van WO II. Ze komen uit Azië, Europa en zelf Canada. Het ziet er prachtig onderhouden uit. De leeftijden variëren van 18 tot 56 jaar. Als laatste willen we nog naar het Britisch Garrison Cemetery. Het is ooit opgericht voor de Britse kolonisten. We lopen er wat rond, maar deze begraafplaats is lang niet zo mooi onderhouden van de vorige. We maken er wat foto’s en gaan dan terug naar het hostel. Het is nog vroeg, dus tijd voor spelletjes en het verslag bijwerken. Tegen vieren zien we ineens apen verschijnen aan de overkant van de straat. Overal op onze verdieping van het hostel hangen bordjes dat je alles dicht moet houden voor de apen. Omdat we ze nog niet gezien hadden vonden we dat een beetje vreemd. Alsof die apen midden in de stad komen, dachten wij nog…. Maar opeens zien we de apen op de elektriciteitsdraden de straat oversteken. We kijken waar ze naar toe gaan en doen voor de zekerheid de ramen toch maar dicht. En dat is maar goed ook, even later zitten er 2 apen op het balkon. Korte tijd later komen er steeds meer apen. Ook hangen ze nu aan de zijkant van het hostel aan de ramen. Die proberen ze dan open te peuteren. We tellen ze en dan blijkt dat het er 15 zijn. De eigenaar van het hostel komt even checken of alle ramen wel dicht zijn. We maken foto’s en na een half uur verdwijnen ze weer. Dan ontdekt Roan ze aan de achterkant van het hostel. We tellen ze en komen tot 17. Ondertussen is het al over vijven en stoppen we met spelletjes spelen. We regelen 2 tuk tuks en laten ons naar hetzelfde restaurant brengen als gisteren. We eten er ook weer hetzelfde als gisteren, omdat het zo lekker was. Dan met de tuk tuks weer naar het hostel. Daar pakken we de tassen in. Morgen willen we vroeg vertrekken naar het station omdat we nog kaartjes moeten kopen. Ze verwachten daar grote drukte. En omdat we toch graag willen zitten tijdens de treinreis, willen we zorgen dat we er zijn als het loket voor de kaartjesverkoop opengaat. Dus vroeg naar bed vanavond. De tuk tuks worden opgehaald op het treinstation en afgezet in Ella. De plaats waar wij 3 dagen later ook aan zullen komen.

Welterusten!!