Niksic

Dag 21: 16 augustus 2016.

We vertrekken vandaag richting het noorden. Op naar het raften. We rijden rond een uurtje of 10 weg en rijden eerst naar Perast. Een mooi dorpje aan de baai van Kotor. Dat hadden we al eerder zien liggen, maar waren we nog niet geweest. Voor de kust liggen 2 eilandjes met kerkjes erop. Een ervan is open voor toeristen en schijnt erg mooi te zijn. We installeren Sjaak met z’n been omhoog op de achterbank van een van onze Ferrari’s. Hopelijk zakt het vocht dan wat weg uit z’n onderbeen. Het is nu erg dik ondanks heel veel koelen en zo weinig mogelijk lopen en geen autorijden.
Na een half uurtje komen we aan in Perast. Het ziet er inderdaad heel lieflijk uit, maar zoveel spannends is er nu ook weer niet te zien. De dames gaan naar een eilandje, de mannen blijven aan het vaste land. De dames komen na een uur terug en hebben daar het mooie kerkje bekeken. Ook hebben ze weer genoten van het mooie uitzicht. Dan nemen we toch echt afscheid van de baai van Kotor en gaan richting Niksic. In de bergen maken we de laatste mooie foto’s van heel de baai en dan veranderd het landschap in het onherbergzame, wat we ook in Albanie zagen. Na een uur rijden komen we aan in Niksic. We vinden vrij gemakkelijk het appartement. Het blijkt een 8 persoons appartement te zijn met 4 slaapkamers. Een zee van ruimte, dus niet verkeerd. We zeten de koffers binnen en gaan een adres zoeken om te lunchen. Volgens Tripadvisor zit er een lekker adres niet ver bij ons vandaan. Daar gaan we naar toe en we eten er lekker. Maar het is zoveel dat niemand zijn bord leeg krijgt. Tegen vijven gaan we naar het klooster van Ostreg. Dat is een klooster wat nog steeds gebruikt wordt en is uitgehakt in de rotsen. Het doet ons wat denken aan Petra in Jordanie. Het ligt hier 20 km vandaan en schijnt 45 minuten rijden te zijn. Behoorlijk de bergen door dus. En inderdaad na een tijdje gaan we de hoofdweg af en worden de wegen behoorlijk smaller. Passeren kan nog net met personenauto’s. Het gaat behoorlijk omhoog en de vergezichten worden weer steeds mooier. En inderdaad na 45 minuten parkeren we onze Ferrari’s. Dan nog de nodige trappen op en we komen aan bij het klooster. Het eerste wat we zien is een Kathedraal die erbij hoort, maar waar we niet in kunnen. Dan komen we op het plein voor het klooster. Daar kun je zien dat het ook een pelgrimsoord is. Aan een kant liggen allemaal mensen op een bedje, zij blijven hier blijkbaar slapen in de buitenlucht. Aan de andere kant worden kleren verzameld en is er een winkel die allerlei religieuze en geneeskrachtige producten verkoopt. Maar het winkeltje is ook dicht want de mis gaat beginnen. Die houden ze buiten zodat er meer mensen bij kunnen zijn. Wij lopen ondertussen naar het klooster. Daar gaan we als eerste een kamertje in waar we muren kunnen kussen, een heilig kruis kunnen kussen en de zegen van een monnik kunnen krijgen. Sjaak twijfelt of dit zal helpen voor zijn knie en dus laten we het kussen maar voor wat het is. Andere mensen zijn het hier niet mee eens en blijven stug in de rij staan. Hopelijk gaat het hen wel helpen. Dan lopen we het klooster in. Er zijn wat kamertjes voor monniken, maar het klooster is niet zo heel diep uitgehakt. Dus hoe verder je naar boven loopt, hoe smaller dat het wordt. Na 2 verdiepingen alleen nog balkons waarvan je het uitzicht kunt zien. Ook weer mooi. We lopen het klooster uit en de mis is ook klaar. Men installeert zich bij de deur van de winkel en op matjes op de grond om te overnachten. Wij lopen terug naar de auto’s en vertrekken naar beneden. Onderweg stoppen we nog bij een lief kerkje en kopen een souvenir. Terug in Niksic lopen we door het centrum heen op zoek naar een koffie adres. Niemand heeft honger en we drinken wat met een gebakje erbij. Daarna lekker douchen, spullen voor het raften klaarleggen en dan lekker naar bed.
Welterusten